Chichos








“Bun Anho Nuobo de dous mil i binte, i que nun mos fálten ls chichos” 

Fui assi mesmo, que un bielho amigo i cunterráneo quando hai uns dies me dou ls saludos me dixo.  

Cunterráneo que por fuorça de l çtino fui botado alhá pa l’América de l Norte, tal qual you fui botado pa la capital de l Paiç, mas que tubimos la mesma criaçon, ne l mesmo lhugar, culs mesmos questumes i bibéncias.

Dixo-me tamien que staba por alhá muito friu, cumo era quando éramos garotos, mos criemos. Na temporada de matar ls cochinos, que habien sido cebados durante l anho.

Que habien acupado l lhugar na corteilha de ls que s’habien matado.

Assi cumo habie que mercar outros lharegos para cebar cun bianda, lhabaduras para que tubíssen bun lhombo ne l tiempo de las matáncias, buns chichos, que quando assados nas brasas era quemido que s’armanaba a la puosta de bitela.

Era desses cochinos, cebados, que benie la fartura, benie l unto pa l caldo i pa las batatas, la chicha pa las chouriças, salpicones, botielhos, tabafeias, costielhas, oureilhas, patas, touçinos, persuntos.

L fumeiro.

Que buono fui l miu cunterráneo me lhembrar, puis siempre oubi dezir: “que chichos i buonas lhembráncias nunca fazírun mal a naide”.


Buonas Fiestas an Bídeo












Deseamos que l anho tenga ampeçado bien para todo mundo, mormente als sócios de la ALCM.

Porqui i cun la buossa ajuda, astanho cunseguimos chegar a muitas más personas, a muitos más mirandeses, deiqui i de las quatro squinas de l mundo i pal mundo, adonde quiera que steian. Fazer cun que se saba que la Lhéngua Mirandesa inda ye falada por muita alma.

Assi, l bídeo de Buonas Fiestas, graças a bós, ten hoije: 1328 partilhas i 56 886 bizualizaçones ne l Facebook; 566 bizualizaçones ne l Youtube https://www.youtube.com/watch?v=Ui_WiCDJ8tE ; todo afuoras ls miles de mensaiges que passórun pul Whatsapp cula berson cúrtia de l mesmo bídeo. Un camino a seguir i a aprainar.


(Para ver é só clicar no Link)


Botos






Que l Nuobo Anho seia ua jinela abierta para nuobos suonhos, renobaçones de fé i muita paç pa to mundo.

Feliç 2020!
 

Proua quanto bonde



Tener proua ne l que se fai, l mais de la bezes nun trai mal nanhun.
Bien al robés, cuido que ye até mui salutar tener proua an fazer las cousas bien, puis esso puode fazer la defrença antre todas, ganha todo l mundo.
I la mie geraçon, la geraçon que naciu ne ls anhos cinquenta, sessenta de l seclo datrás, muito lhigada a la lhaboura, si tenie proua ne l que fazie. Hoije passados que son muitos anhos, sien tener saludades de las cousas malas, tengo muitas i muito ourgulho de açuceder a ua geraçon que botaba muito ampeinho an fazer todo bien, geraçon antregue a la lhaboura i a las artes artesanas.
 -You anterrogo-me muito, qual era l tiu que nun s’ampenhaba an fazer un jugo, un arado, un rastro bien feito, qual era l lhabrador que nun tenie proua an fazer ua torna ajeitada i cierta quando sembraba ua tierra nas sementeiras, que fazie la segada nun apertaba bien ls manolhos, ne l acarreio nun ls carregaba bien para chegáren a las eiras, i apuis nun tenie proua an fazer un bun bornal?
-Qual era l carpinteiro que nun botaba to l ampeinho i saber daprendido quando fazie ua puorta, uas portaladas, un carro de bius, uas canhiças ou setas, un caixon pa las ubas, ua cuba ou arca?
 -Qual era l cesteiro que nun s’amprouaba quando le dezien que tenie ls cestos, cestas i scrinhos mais purfeito, l ferreiro que tempraba melhor las reilhas, çadones, guinchas, cambas i punteiros?
 -Qual era la tecedeira que ne l sou telar nun s’ambaidecie an fazer buonas pieças de lhana, las melhores mantas i colchas?
 
 -Nun habie xastre que nun s’antregasse de cuorpo i alma quando trabalhaba l borel na capa d’honra, l porsor na sue scuola para que ls sous alunos sabissen todo de las cuntas, la stória, geografie, lheitura, scrita i caligrafie fussen ls mais purparados pa l eisame.
Todo, mas to l mundo, cada un na sue arte querie siempre fazer melhor.
Habie an to la giente ua cierta perjunçon ne l que fazie, esso benie de l eisemplo de ls mais bielhos, abós, pais, armanos, fazer bien era algue que s’hardaba, passaba pula eiducaçon.
Noutros tiempos, podie i habie siempre reparo de l mundo cumo todo se fazie, bien ou mal, mas fazer las cousas bien amprouaba, traie nomeada, esso era cumo ua cunta oumentada i rendie, nun las fazer bien era çcrédito.
 Quantas bezes criaba nomeada na família de buona i até se mantenie por muitos geraçones. Era questume oubir-se dezir, ye de família, yá sou abó, que Dius tenga, carregaba bien un carro de manolhos, fazie bien ua torna i por ende alantre...
Esta proua de fazer las cousas bien, esta antrega de las gientes, a miu ber, fui la repunsable por mos chegáren até ls dies d’hoije muitos balores de las artes, balores retratados an oubjetos i cousas, ou seia son balores culturales i humanos, hai quien diga que l que stá bien feito nunca se muorre, ou lhieba tiempo a zaparcer. 
Naide debe chamar prouista a quien ten amor a la sue arte, a la sue tierra, a la sue fala, a la sue cultura, porque esso ye la sue eidentidade.
 





Visita este site para teres mais informações:

http://frolesmirandesas.blogspot.pt/


Ne l Chano de la Lhéngua




Muitos fúrun ls anhos i muitas fúrun las einiciatibas pormobidas nas bacances de berano, por to ls lhados ne l praino mirandés, cun çtaque las que se fazien por alturas de l Festibal Intercéntico de Sendin, tenendo l porsor Dr Amadeu Ferreira cumo pormotor i timoneiro.

Quien nun se lhembra de las palhentras, l curso de fin de sumana ne l spácio cedido puls bumbeiros, las jornadas pulas ruas i cafés cun lheituras de poesie i fala culas pessonas d’alhá i besitantes, alguns deilhes benidos de loinge por bias de l Festibal i tenien cuntato cula fala, la taluda jornada de lheitura de “Ls Lusiadas” na scuola adonde partecipórun dezenas de lheitores i  centenas d’oubientes, salimiento de lhibros de scritores que benien publicando seus cuontas, lhiendas, testos, poesie na “Fuolha Mirandesa” ne l Jornal Nordeste.

 Para quien cumo you que stá arredado de l xaragon (praino mirandés) de la lhéngua d’ourige, aqueilha que le ajudou a mamar i medrar, deseia i bibe l anho anteiro na spráncia de chegar alhá i bibir-la, quando assi nun ye queda çcunsolado.

A mi faien-me falta esta einiciatibas, mesmo tenendo alguas na región de Lisboua adonde bibo durante l anho, nun ye la mesma cousa. Quando por ende ando anté peçque la mie fala se bota pa l mirandés mais debrebe mesmo que fale cun fidalgos tal nun ye la fame i la gana de la falar.

You anté antendo muita giente que nun la querga falar, que nun steia persente, que nun fázen por mal, mas la lhéngua percisa que la falemos, i l melhor modo ye ne l die a die, uns culs outros, puis esso fai la çfrença d’hoije i fará la de manhana.

Estas bacances que yá se passórun nun fusse l salimiento de l lhibro d’Adelaide (Speciosa) i ne l que toca a mirandés tenie quedado an claro. De cultura, jogos fiestas i tradiçones tube algun ánimo, tube an Carbiçais, Miranda de l Douro, Bumioso i an Zenízio.

RONCOS DO DIABO EM FRANÇA


Roncos do Diabo pela segunda vez em França
Alem fronteiras este grupo deixou mais uma vez a sua marca de qualidade, espalhando o entusiasmo e alegria aos fãs da localidade francesa de Saint-Flour que os recebeu com muito carinho e hospitalidade. Pena é que santos de casa, não façam milagres. Uns querem e não tem!  Tem que importar! Outros tem e não ligam, ignoram com desdém! Não se pode agradar a todos! É uma pena!...




Em Português: RONCOS DO DIABO EM FRANÇA
A ritmos de dança Portuguesa
Roncos do Diabo: uma energia do diabo
Estes "dragões" atearam fogo onde quer que vagueiam!
Veio pela primeira vez em 2008, Roncos do Diabo - compreender dragões diabo fazer - merece seu nome.
Nas ruas de Saint-Flour, o grupo de quatro Gaitas de foles e um tambor para passear em ritmo seus instrumentos e implantar uma energia contagiante que faz você querer entrar, mesmo no transe. "Originalmente, o grupo, explicou Tiago, tambor, há Mário e Victor, os artesãos da Gaita-de-foles Transmontana, a gaita de foles portugueses. A força da nossa música vem da união de instrumentos que jogam individualmente. "Esses músicos de Torres Vedras a norte Lisboa encantaram uma última vez as ruas esta manhã antes de sair.