Lhienda de l folar de la Páscua



La lhienda de l folar de la Páscua ye tan antiga que se çconhece la sue era d'ourige.
 
Cuonta la lhienda que, nua aldé pertuesa, bebie ua rapaza chamada Mariana que tenie un solo deseio na bida, casar-se de nuoba. Botou-se a rezar, rezou tanto que Santa Catarina fizo cun que l sou deseio fusse atendido, i lhougo aparcírun dous antressados que se querien casar cun eilha: 

Un era fidalgo rico i l outro un lhabrador probe, dambos a dous éran rapazes guapos.

 La rapaza boltou-se a pedir ua upa a Santa Catarina para fazer la scuolha cierta . Anquanto staba firme na sue ouraçon, batiu a la puorta Amaro, l lhabrador probe, a pedir-le ua repuosta i terminando que l lhemite era l Deimingo de Ramos.
 Passado pouco tiempo, ne l mesmo die, apareciu l fidalgo a pedir-le tamien ua decison.

 Mariana nun sabie l que fazer.

Chegado l Deimingo de Ramos, ua bezina fui mui anquemodada abisar Mariana que l fidalgo i l lhabrador se tenien ancontrado a camino de la sue casa i que, naquel momiento, trabában ua lhuita de muorte. Mariana fugiu até al lhocal adonde ls dous se pegórun i fui anton que, çpuis de pedir la upa a Santa Catarina, Mariana boziou l nome de Amaro, l lhabrador pobre.

De biespera de l Deimingo de Páscoa, Mariana andaba atermentada, porque le tenien dezido que l fidalgo aparecerie ne l die de l matrimónio para matar Amaro. Mariana rezou a Santa Catarina mais ua beç a pie de l'eimaige de la Santa, al que parece, desta beç sonriu-le.
 Ne l die apuis, Mariana fui  a poner froles no altar de la Santa i, quando chegou a casa, biu que anriba de la mesa staba un bolho mui taludo cun uobos anteiros, i al redror flores, las mesmas que Mariana tenie puosto no altar.

Botou-e a fugir para casa de Amaro, mas ancuntrou-lo ne l camino i este cuntou-le que tamien tenie recebido un bolho asparcido. Pensando tener sido eideia de l fidalgo, fúrun até sue casa para le agradecer, mas este tamien tenie recebido l un bolho.

 Mariana quedou cumbencida de que todo tenie sido obra de Santa Catarina.

De percípio chamórun a este bolho “folore”, que bieno cul tiempo, a quedar coincido cumo folar i birou tradiçon que celebra l'amisade i la reconceliaçon.

 Durante las festebidades crestianas de la Páscua, ls afilhados questúman lhebar ne l Deimingo de Ramos, un ramico de bioletas a la madrina de batizmo i eilha, ne l Deimingo de Páscua, ouferece-le an retribuiçon un folar.





1 comentários:

José Ventura disse...

Obrigada armano por haberes screbido esta monita stória de la Páscoa . Agora bin defrente delsnuossos timpos de garotico. Cuidado cu ls tius dientes. Um abraço.

Enviar um comentário